La Dimucrazzìa è dda forma di cuvernu nta la quali li dicisioni li pigghia la maiuranza di li citadini, attraversu un prucessu elittivu. Stu tèrmini veni di lu grecu δημοκρατία (demokratia), parola cumposta di δήμος (demos), ca voli diri "pòpulu", e κράτειν (kratein), ca voli diri "rigulari, guvirnari", cchiù lu suffissu ία (ia). Dunca lu significatu è "cuvernu di lu pòpulu". La dimucrazzìa nun è un cuncettu cristallizzatu, ma pò attruvari na sò sprissioni stòrica ntâ ricerca cuntinuata pi dari ô pòpulu la capacitati di cuvirnari effittivamenti. Na prima classificazzioni dâ dimucrazzìa pò èssiri tra dimucrazzìa diretta e dimucrazzìa nun diretta. Ntâ dimucrazzìa diretta lu putiri è amministratu dirittamenti di lu pòpulu, comu abbinìa nta l'antica Grecia, unni li citadini si riunìanu nta l'agorà (chiazza). Ntâ dimucrazzìa nun diretta lu putiri è amministratu di rapprisintanti dû pòpulu (vidi parramentu, sìnnaci etc.). L'Italia è na ripùbbrica parramintari (quinni a dimucrazzìa nun diretta) c'usa comegghiè strumenti di dimucrazzìa diretta (vidi referèndumu). Evuluzzioni stòrica dû cuncettu di Dimucrazzìa Li primi difinizzioni di dimucrazzìa acchiànanu a l'antica Grecia e sunnu arquantu diversi di chiddi usuali oi. N'asempiu è lu principiu aristutèlicu ca distingui tra tri formi puri e tri formi currutti di cuvernu, 'n basi a comu diteni lu putiri chiddu ca cuverna, obberu siddu sia nu ntiressi ginirali o ndividuali, ntô cuvernu dâ majuranza o dâ multitùdini, di unu sulu o di picca (rispittivamenti munarchìa e oligarchìa). La dimucrazzìa fa parti dî formi currutti essennu difinuta d'iddu comu lu "cuvernu a vantaggiu dî pòviri", zoè cuvernu di na parti contra l'àutra. La dimucrazzìa è na forma di cuvernu ca si diffunnìu ntâ storia muderna. Ntâ millinaria evuluzzioni dû cuncettu di dimucrazzìa ci foru nutèvuli affinamenti di l'idia. Supra lu cuncettu di dimucrazzìa mudernu appiru grossa nfruenza l'idei illuministi, li rivuluzzioni dû sèculu XIX , 'n particulari la Rivuluzzioni francisi cû sò muttu di libbirtati, agualanza e fratirnitati. Sia la carta custituzziunali miricana di lu 1787 ca chidda francisa dû 1791 virtìanu supra lu principiu dâ siparazzioni di li putiri (liggislativu, esicutivu, judizziariu). Lu suffraggiu univirsali, lu primatu dâ custituzzioni e la siparazzioni dî putiri sunnu li basi dâ dimucrazzìa rapprisintativa. N'àutra mpurtanti carattirìstica dî dimucrazzìi muderni è la siparazzioni tra Statu e Cresia, zoè la ndipinnenza di tutti li riliggiuni. Stu principiu è strittamenti cunnessu cu chiddu dâ laicitati dû statu. 'N siquitu si diffunnìu lu cuncettu ca na dimucrazzìa muderna hàvi a aviri videmma na stampa lìbbira, evidinziannu accussì un quartu putiri. Pi tanti òi a li putiri esistenti abbisogna agghiùnciri di l'auturitati, comu chidda ca garantisci la cuncurrenza e chidda ca s'accupa dâ privacy (risirvatizza) di li cittadini e di li sò dati pirsunali. Ma nun abbisogna scurdàrisi Sen, indianu lu quali chiarisci ca la dimucrazzìa nun è na mminzioni di l'Uccidenti: "Chidda ca va curretta è la tesi, fruttu sulu di gnuranza, dû ccizziunalismu uccidentali 'n materia di tulliranza". A stu prupòsitu Sen cita l'edittu d'Erragudi, emanatu ntô III sèculu a.C. 'n India, un manifestu â tulliranza. 'N difinitiva òi lu cuncettu di dimucrazzìa è vidutu 'n modu dinàmicu, comu na nicissitati pâ forma di cuvernu d'adattàrisi ê sviluppi ecunòmici e suciali 'n modu di garantiri ô pòpulu li diritti funnamintali. Vuci currilati Forma di cuvernu Paradossu di Condorcet Logucrazzia Tiurema di Arrow Siparazzioni dî putiri Pluralismu

A democracia é uma forma de governo em que as decisões são tomadas pela maioria dos cidadãos, por meio de um processo eletivo. Este termo vem do grego δεμορακία (democracia), uma palavra composta de δήμος (demos), que significa "povo", e κράτειν (kratein), que significa "governar, governar", mais o sufixo ία (ia). Portanto, o significado é "governo do povo". A democracia não é um conceito cristalizado, mas pode encontrar sua expressão histórica na busca contínua de dar ao povo a capacidade de governar com eficácia. A primeira classificação da democracia pode ser entre democracia direta e democracia indireta. Na democracia direta, o poder é administrado diretamente pelo povo, como na Grécia antiga, onde os cidadãos se reuniam na ágora (praça). Na democracia não direta, o poder é administrado por representantes do povo (ver parlamento, etc.). A Itália é uma república parlamentar (democracia não direta) que utiliza os mesmos instrumentos da democracia direta (ver referendo).Evolução histórica do conceito de Democracia As primeiras definições de democracia remontam à Grécia antiga e são bastante diferentes das habituais. Um exemplo é o princípio aristotélico que distingue entre três formas puras e três formas corruptas de governo, a partir de como quem governa detém o poder, seja para interesses gerais ou individuais, no governo da maioria ou das multidões, de um sozinho ou de pouco (respectivamente monarquia e oligarquia). A democracia faz parte das formas corruptas, sendo definida por ele como o “governo em benefício dos pobres”, que é o governo de um partido contra o outro. A democracia é uma forma de governo que se espalhou ao longo da história moderna. Na evolução milenar do conceito de democracia houve notáveis ​​refinamentos da ideia. Sobre o conceito de democracia moderna, tiveram grande influência as ideias iluministas, as revoluções do século XIX, em particular a Revolução Francesa, repleta de liberdades, igualdade e fraternidades. Tanto a carta constitucional americana de 1787 quanto a francesa de 1791 baseavam-se no princípio da separação dos poderes (legislativo, executivo, judiciário).O sufrágio universal, o primado das constituições e a separação dos poderes são as bases da democracia representativa. Outra característica importante das democracias modernas é a separação entre Estado e Cresia, o que significa a independência de todas as religiões. Este princípio está estritamente ligado ao da laicidade do Estado. Como resultado, difundiu-se o conceito de que uma democracia moderna deve ter uma imprensa livre, evidenciando assim um quarto poder. Cada vez mais autoridades precisam ser adicionadas aos poderes existentes, como as que garantem a concorrência e as que cuidam da privacidade (privacy) dos cidadãos e de seus dados pessoais. Mas não é preciso esquecer Sen, um indiano que esclarece que a democracia não é uma menção ao Ocidente: “O correto é a tese, fruto da ignorância, do seccionalismo ocidental em matéria de tolerância”. Para esse propósito, Sen cita o edito de Erragudi, emitido no século III aC. Na Índia, um manifesto de tolerância. Definitivamente, o conceito de democracia é visto de forma dinâmica, pois é necessário como forma de governo adaptar-se aos desenvolvimentos econômicos e sociais para garantir os direitos fundamentais do povo.vozes correlacionadas Forma de governo Paradoxo de Condorcet logocracia teorema de seta Separação de poderes Pluralismo